Aku rasa tak adil ja dunia kalau aku buat baik. Aku nak ceritakan masalah aku kali ini. Hidup macam kucar-kacir sedikit demi sedikit. Apa yang aku inginkan, semuanya memerlukan urat dawai, otak robot dan jiwa seteguh karang untuk mencapainya. Memang payah nak dapat apa yg aku inginkan. Bukan mudah bagai kau nyanyi ABC atau kau petik jari. Setiap aku berdoa banyak-banyak, aku tunaikan solat mmg harus ada musibah datang. Mcm aku serik nak buat baik. Maaf, aku semacam tak beriman. Tapi, ini mmg hakikat pada aku. Kalau aku buat baik, ada-ada ja benda buruk dibalas kat diri aku. Niat yg baik, tentu timba balik dgn buruk. Aku bukan mgharapkan balasan yg setimpal utk apa aku buat. Tapi, mmg tak ada peluang pun aku nak kecapi yg baik. Aku tau, bersabar itu penting. Tapi, sabar itu ada limit. Aku tak dapat nak buat lakonan lagi. Apa lah dunia ? Kalau ya pun, jgn la bagi buruk suma kat aku. Walhal, org lain senang-senang ja dapat apa diorang nak. Boleh kasi rampas bini/laki org lagi tu. Mmg macam tak adil. Org baik-baik, mesti hidup susah. Org jahat-jahat, mesti banyak hidup snang. Tengok ja contoh terdekat kita. Mcm si pukimak Israel tu. Tak kira macam Dajjal pun, masih boleh hidup senang. Org yg miskin, terus jadi miskin. Org yg kaya, btambah kaya. Adilkah begitu ? Satu lagi cth, kalau kita bena cinta, semestinya si pasangan tak cinta sama seperti apa yg kita rasa. Uish, enak-enak ja aku cakap. Hihihik. Tapi, kbanyakan begitu. Aku rasa kan, byk kita tak bersyukur dan segolongannya mcm aku ni. Mmg tak harus hidup dlm kesenangan. Haih ! *Apa aku mengarut ni ? *
Maaf.
Rasa bersalah bila aku tolak pelawa kwn. Tapi, percayalah aku tak beerti utk buat kwn hampa. Dan bila aku ingat balik apa yg aku buat, aku rasa mcm pentingkan diri. Sedih. Mcm tak berguna. Mmg berat hati nak buat keputusan. Tapi aku pasrah setelah buat beberapa kemungkinan yg akan timbul nanti. Baik buruk aku ambil kira. Sebelum apa-apa risiko yg akan aku hadapi bila aku salah buat pilihan. Semangnya aku sgt ingin luang masa bersama. Hope kwn tak ambil kesah dan tak ambil hati bila aku tolak perlawaan kwn. Aku berterima kaseh sbb aku punya kalian. I should fortunate it. Akhir kata, maaf tak terhingga.
Limau Mandarin Menjelangnya Gong Xi Fa Chai
Lecturer mandarin clas bagi limau mandarin aritu. Tapi, sampai hari ni aku tak jamah pun. Nak menyelak plastik tu pun tak. Sememangnya aku rasa alergik dan kurang berminat untuk menyentuh mana-mana spesis buah buat masa ni. Terutamanya buah-buah limau. Kurang enak & mengasyikkan. Tak terfikir pun bayangan buah tu dalam minda kognitif aku. Hobi tidur aku memang jayanya kot untuk aku menganalisa balik. Memang aku tak nafikan limau ni mmg banyak kandungan vitamin C & nilai kalsium yang tinggi yg dapat cegah cancer, mrangsangkan pgaliran darah serta mengelakkan pereputan gigi dan osteoporosis. Tapi aku mmg lemau la nak makan limau ni. Bengap sungguh. Poyo kan aku? Tak jaga kesihatan langsung. Sering jugak aku terdengar orang nak minum jus-jus buah tetiap pagi. Oh, bertuahnya aku dapat minum jus mcm korang. Tapi memandangkan sikap kemalangan aku, aku tak bernafsu pada buah limau. Haha. Mdm Poh, duibuqi (sorry). Gong Xi-Gong Xi madam~
p/s utk Mdm. Poh : Kalau saya mkn limau ni, agak-agak boleh tak saya fasih nak cakap mandarin pasni tak madam? HAHA. Imiginasi yg terlampau aku pagi ni :P
KAWAN.
"Bercinta biar satu, berkawan biar seribu." Aku sokong tentang ungkapan ni. Tapi, berhati-hati. Kalau berkawan beribu ada jugak yang tolak kau dari belakang. Tak semua begitu kan? hakikatnya, ada kawan xboleh tengok kita senang. Kalau boleh dia nak kau jadi yg paling durjana di muka bumi. Sampai kau betul-betul tak boleh bernafas. Itulah dinamakan kawan-makan-kawan.
Al-kisah seorang kawan. Mana perginya sifat kawan kau. Sanggup kau biarkan si penyagak-penyagak nak bunuh kawan depan dua biji mata kau. Kau buat tak endah. Duduk tercanguk-canguk tengok apa yg terjadi. Mesti kawan kau kat sana berharap sangat-sangat kau akan tolong dia. Kerna, dia sudah anggap kau sebagai kawan yg dapat hadir dalam susah senang. Kalau kau benar-benar yang bernama kawan, tentu kau tak sanggup tengok kawan kau mati sorang-sorang kan? Tergamaknya kau.
Kawan? Kau senyum cakap elok-elok, kau layan macam malaikat depan. Pastu, kau buruk-buruk, caci maki dia belakang-belakang. Mulianya sikap kau. Kalau aku ada kawan camni, tolong berambus dari hidup aku. Buat apa kita berkawan kalau kau nak memburukkan kawan sendiri. Ingat kau baik sangat? Berkawan sememangnya kita berkongsi apa jua masalah. Yang kau nak bongkar kekurangan dia apasal ? Dia pun tahu apa kekurangan kau. Tapi, dia takla se'Joyah kau. Dia tahu hargai diri kau. Sudah-sudah la mulut longkang kau tu.
Ni satu. Kata kawan. Tapi pedengki. Tak boleh tengok kawan bagus sikit. Mula lah nak bukak panggung. Kau buat cerita macam-macam. Yang best nya, kau lebih syaitan lagi dari kawan kau tu. Pandai back-up diri konon. Bijak kau berdrama swasta. Kalau diberi award, mmg kau dapat punya. Pedengki dan penghasut. Kaki moha.
Next! Kawan masa senang. Masa susah dia cabut lari. Kau ingat kawan kau bdn kebajikan sesuka hati kau nak datang & cabut lari? Ada masalah baru kau nak melutut minta belas kasihan. Tak malu ka tunjuk muka nonsense kau tu? Rasa nak hayun kepala kau sampai isi kepala kau terburai.
Sudah. Malas sudah aku membebel tak tentu hala. Titik.
BATUK DI TENGAH TANGGA
Jika kau sakiti aku suatu nanti
Lebih baik kau berambus saja
Dari hati ini kau robek dilukai
Adakala naluri ku ku biar saja
Walaupun firasatku itu ada benarnya..
Tidakkah kau penah lelah berdrama
Aksi canggung kau papar di depan mata
Biar hati ini mati seketika
Dari mengggung beberapa lama
Pedih rintih hiba
Bila kau tak setia
Sekelip mata janjimu hilang entah ke mana
Tidakkah cukup untuk yang satu saja
Kerna dia amat penyetia...
mencarutmengarutmelalut
Aku bukan anti-sosial. Kalau lagak kau macam sial sapa kau mahu aku tunduk untuk beri muka. Dan aku juga bukan friendly. Kau faham aku cakap? Itu memerlukan untuk kau memerah otak apa aku maksudkan. Kau tak perlu buat aksi lucu yang membuat kau menawan seolah badut di dalam sarkas untuk usik-usik org. Aku tau apa 'agenda' kau. Aku rasa sikap kau tu menjengkelkan setiap umat berada di depan kau. Sumpah kau buat aku jijik. Dan aku semakin loya.. Tapi aku penasaran sedetik. Adakah aku seorang berperasaan begitu. Aku kurang menyukai sikap seseorang yang tidak menghargai jika kau bawak anak gadis org sesuka hati. Senang-senang kau nak humban nyawa anak org. Kalau kau pikat anak gadis org, biarlah kau hati-hati bawak dia. Lainlah kau bawak anjing. Mati pun takpa kalo sikap kau yg bangsat.
Ahh? Bebelan aku tidak henti. Apa aku peduli ttg kau? Rasanya aku ptut peduli. Sebab si gadis itu adalah teman aku kau tahu itu? kamoonn laa. Kalau kau nak pikat bukan begitu caranya....
Tak Perlu.
Tak perlu direbutkan jodoh yang Tuhan dah tetapkan. Aku lebih gemar 'back off' andai tahu dia someones' belonging. Dan aku memang akan undur diri andai tahu hati dia tidak pada aku lagi. Aku memang tak suka berebut.
Kita semua punya kurang diri. Aku sendiri terlalu banyak..buat apa mau dicanang satu dunia perihal orang sedang diri sendiri kencingnya maseh serong. Bukan cara aku juga menjadi cik bedah menyelak dalam kain orang lain dan filem kan pada satu dunia..
Persaingan sihat itu nikmat. Cuma tersiratnya aku tak akan pernah pakai bomoh dan jatuhkan orang lain. Shaman???
Setiap manusia, yang Tuhan jadikan dengan kelebihan-kelebihan tertentu pasti ada sebabnya. Mungkin aku tak kaya, tapi aku ada keluarga yang hebat, kekaseh hati yang sempurna. Kalau aku dengkikan kelebihan orang lain sama seperti aku bencikan ciptaan Tuhan. Dan aku tak gila untuk benci apa yang Tuhan dah cipta. Sebab Dia maka adanya aku..
Apa yang terjadi itu antara aku dan manusia-manusia. Tak ada kaitan dengan yang lain. Timbang rasa, rasional perlu ada. Kenapa mau ditambah manusia pembenci kalau cukup ada aku yang seorang ni..
SAPA KAN TAHU..
Mata terpejam,
Hati merintih siapa yang tahu,
Ntah, aku pun tak tau bagaimana
Memang kejam hati ini
Buat aku rintih, merintih rintih terintih dan terintih
Hai hidup
Hai sepi
Hai sang cinta
Dan hello pada sang hati
Kau yang buat ?
Diam seribu bahasa !
Dek jantung berdegup-degup
Otak berfikir
Diam seribu bahasa
Apa mau buat?
Aku terkesima
Oh, penatnya jiwa..
WHAT A LIFE, HUH.
as time is so long. too many problema which is comes and goes faster. where are u my good time? come back here!! i miss u!! oh my POORLY girl. shame on me.